KONKURS PLASTYCZNY NA NAJLEPSZY PLAKAT
Konkurs jest częścią projektu „Nieznana twórczość Tymoteusza Karpowicza w interpretacji plastycznej w ramach obchodów 100. rocznicy urodzin’’ organizowanego przez stowarzyszenie Polonia Dresden e.V przy wsparciu Ambasady RP w Berlinie oraz we współpracy z panią dr hab Joanną Roszak prof. IS PAN. Jest skierowany zarówno do młodzieży, od 12 lat jak i dorosłych w Polsce i zagranicą.
Przedmiotem Konkursu są prace plastyczne interpretujące jedno ze zdań – cytatów reprezentujących twórczość Tymoteusza Karpowicza.
- „Jestem w moim krajobrazie błąd barw i zapachu. Lecz ciągle kocham to co wciąż się Zmienia” Miłość
- „Mówię: byłem, a to niebywałe” Odwrócone światło.
- „Bo być bez lęku znaczy być wolnym’’ Mówi Karpowicz
- „I nie da się otworzyć wszechświata szerzej niż ludzkich ramion” Otwieranie
Technika prac jest dowolna, np.: farby, kredki, wycinanka, kolaż, techniki własne, grafika. Do konkursu będą przyjmowane również projekty przygotowane komputerowo. Format prac A4. Termin nadsyłania prac konkursowych do 31. 10. 2021 na adres pocztowy:
Polonia Dresden e.V c/o Kraszewski Museum, Nordstrasse 28, 01099 Dresden, Niemcy lub e-mail: konkurs.zielonemetafory@polonia-dresden.de. Prace w formie pliku zapisane w odpowiednim formacie (jpg, png) oraz dobrej rozdzielczość min. 300 dpi, z dopiskiem: konkurs plastyczny ,,Zielone Metafory”. W treści listu lub maila należy zamieścić załączniki. Proszę o przeczytanie regulaminu konkursu.
Zakwalifikowane do konkursu prace zostaną zaprezentowane na wystawie pokonkursowej w Biurze Regionalnym Województwa Dolnośląskiego w Dreźnie przy Wilhelm-Buck-Str.2 jesienią 2021 roku.
Kilka informacji o poecie:
Tymoteusz Karpowicz urodził się w roku 1921 we wsi Zielona na Wileńszczyźnie. We Wrocławiu ukończył studia polonistyczne, tu pracował dla „Poezji“ i „Odry“. Od 1956 roku był redaktorem tygodnika „Nowe sygnały“. W 1973 roku otrzymał stypendium naukowe na University of Illinois w Chicago, nigdy nie powrócił na stałe do kraju. Ostatni tom wierszy „Słoje zadrzewne“ był nominowany do Nagrody Literackiej Nike w roku 2000.Był lingwistą, dramaturgiem, ale przede wszystkim poetą, dla którego niewyczerpanym źródłem inspiracji była natura, element ogrodu, który sam z pasją uprawiał na tyłach swojego domu w Stanach Zjednoczonych, pomimo nabytej niepełnosprawności. Jako dziecko stracił w wypadku lewą dłoń, co nie przeszkodziło mu w dorosłym wieku być zapalonym ogrodnikiem, czym zyskał sobie przydomek „jednorękiego ogrodnika“. Praca w ziemi była dla niego wizualizacją wiecznej wędrówki, odwracania istnień:od narodzin do śmierci, od śmierci do narodzin. O swojej poezji mówił jako o nieistniejącym ogrodzie, w swojej twórczości szukał harmonii i symetrii. Jego własny ogród, ten istniejący, był plątaniną roślin, ziół, warzyw, zdobiony plastikowymi figurkami zwierząt, np.sów, kotów chroniących drzewa przed szpakami. W ogrodzie znajdował się również ogromny karmnik. Ogród zwany był zieloną architekturą. Według poety rośliny posiadały energię twórczą.
Ciekawostka. Marzenia się spełniają.
Tymoteusz Karpowicz był jednym z ważnych postaci w świecie literackim i marzył o tym by jego willa wraz z ogrodem we Wrocławiu przy ulicy Krzyckiej 29 stała się miejscem spotkań i pracy międzynarodowych twórców i pisarzy. Willa przez wiele lat stała nieużywana ale jej losy się niedawno odmieniły. Willa Tymoteusza i Marii Karpowiczów będzie siedzibą fundacji noblistki Olgi Tokarczuk. Zakończenie prac remontowych jest przewidziane na jesień 2021 roku.
https://www.fundacjaolgitokarczuk.org/
Książki (wybór):
- Legendy pomorskie, 1948 – proza poetycka
- Żywe wymiary, 1948 – poezje
- Gorzkie źródła, 1957 – poezje
- Kamienna muzyka, 1958 – poezje
- Znaki równania, 1960 – poezje
- W imię znaczenia, 1962 – poezje
- Trudny las, 1964 – poezje
- Opowiadania turystyczne, 1966 – w nich 2 opowiadania konkursowe Karpowicza
- Wiersze wybrane, 1969 – poezje
- Odwrócone światło, 1972 – poezje
- Poezja niemożliwa. Modele Leśmianowskiej wyobraźni, 1975 – teoria poezji
- Rozwiązywanie przestrzeni: poemat polimorficzny (fragmenty), 1989 – poezje
- Słoje zadrzewne, 1999 – poezje
- Małe cienie wielkich czarnoksiężników. Zarejestrowane w paśmie cyfr od 797 do 7777 (pośmiertnie), 2007 – szkice
Nagrody:
- nagroda m. Wrocławia (1957),
- Nagroda ZAIKS-u (1961),
- Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1975),
- nagroda The Illinois Art Council (dwukrotnie),
- nagroda miesięcznika „Odra” (2000),
- nominowany do literackiej nagrody Nike (2000),
- nagroda Czterech Kolumn (2001).
Projekt Stowarzyszenia Polonia‑Dresden. Projekt współfinansowany przez Ambasadę RP w Berlinie w ramach funduszy polonijnych Ministerstwa Spraw Zagranicznych.